Maandag 15 mei : Almazán- Barahona- 74 km( 590)Hoogtemeters 725.

Een heel gewurm om de fietsen via de te kleine lift op de begane grond te krijgen. Ontbijten doen we weer gezamenlijk met Frans. De route naar Berlanga gaat 30 km. over zand en grindpaden. Langs de rivier Duero. Het is te doen.

Ons komt een al wat oudere fietser tegemoet. Het blijkt dat hij verkeerd aan het rijden is en dezelfde kant op moet als wij. Dus wordt het duo tijdelijk een trio. Alouis is ( ook) 68, geboren in Limburg en woont nu in Amsterdam. Hij is vrijgezel en jaarlijks maandenlang aan het fietsen door heel Europa. We zijn zeer onder de indruk van zijn gefietste routes én de parate kennis van zeer veel overnachtingsadressen waarvan wij nog gebruik kunnen maken.

Het sfeervolle stadje Berlanga de Duero is het eindpunt van het eerste deel van onze route. Hier slaan we op de kaart linksaf richting het oosten. In de stad is er muziek en een optocht, gewijd aan een soort oogstfeest. Op het leuke stadspleintje drinken we uitgebreid koffie met Alouis. We vinden het bijzonder om te horen dat de datum van zijn terugkomst in Nederland is gebaseerd op het feit dat op 24 juli de krant weer bezorgd wordt. Eigenlijk prachtig als dit de redenen zijn waarop je beslissingen kan baseren. Aan zijn woordenstroom komt géén eind, maar wij willen echt nog verder vandaag.

We bewonderen eerst nog even de prachtige burchten , dan nog even goed smeren, want de zon schijnt fel. Met goede moed beginnen we aan onze fietsroute: Camino El Cid. Door streken, waar de legendarische strijder Rodriquo Diaz de Vivar veldtochten ondernam tegen de Moorse overheersers. Het deel dat we vandaag fietsen kan onze goedkeuring wegdragen. Wát een variatie aan landschappen! Tientallen lammergieren cirkelen boven onze hoofden. Mooie dorpjes. We genieten ontzettend , ondanks het ook lang niet vlak is. In en om de bar in het fraaie dorpje Rello is het oogstfeest ook in volle gang. De meesten hebben al zoveel op dat ze erg vrolijk zijn en dat laten ze luidkeels merken. Voor een overnachtingsplaats hoeven we helemaal niet te zoeken. In Barahona staat het hostel/restaurant gewoon aan de route en de uitbater verwelkomt ons buiten al. Er is nog een fietsend stel: Geert en Trijntje Oostingh uit Emmen. Het klikt meteen. Met z'n vieren genieten we de avondmaaltijd. Het is echt een topdag!!

Dinsdag 16 mei : Barahona - Cobeta 84 km (674) Hoogtemeters 1184

Het wordt vandaag een zware dag als we kort na Geert en Trijntje de heuvels inrijden. Ze gaan sneller dan wij en dat laten we maar gewoon gebeuren. Een klim van 700 meter om in het hoog gelegen Medinaceli te komen laten we aan ons voorbij gaan. Na een spectaculaire afdaling treffen we onze Drentse vrienden op een terrasje. We drinken samen koffie en wij doen daarna nog wat inkopen.

Na een aantal lange klimmen komen we op de hoogvlakte van Castillon op 1200 meter met een schijnbaar oneindige horizon. We treffen hier opnieuw Geert en Trijntje die aan het koken zijn. We krijgen een kop soep aangeboden die erg welkom is. Het is namelijk behoorlijk warm en een beetje zout kan geen kwaad. We fietsen nu een stukje met z'n vieren. Dat gaat even goed bij een lange afdaling, maar als even later de weg weer omhoog gaat raken de twee uit Zierikzee in ademnood. Dus wordt het weer : ieder voor zich. We hebben voor vanavond dezelfde overnachtingsplaats voor ogen, dus zullen we elkaar daar treffen.

Het laatste stuk is het opnieuw afzien. Telkens met veel moeite omhoog, dan in vliegende vaart een stukje omlaag enz, enz.
Dat we in nationaal park Alto Tajo zijn aangekomen dringt nauwelijks tot ons door. Als we in Cobeto op zoek gaan naar de hostel treffen we G+T op een bankje bij een bar. Ze hebben slecht nieuws: De hostel bestaat miet meer. We kopen een ijsje bij de heks in de bar en beraadslagen. Op dat moment rijdt Saul op zijn mountain bike langs ons. Hij gaat ons helpen. Want het volgende onderkomen is pas over 20 kilometer met veel hoogteverschillen Saul gaat even met iemand in overleg en neemt ons daarna mee naar het dorpshuis. In de grote zaal is ruimte genoeg. Er is geen douche , maar wel een wc met wasbak. We maken de ruimte een beetje gezellig, doen nog wat inkopen in een piepklein winkeltje, drinken een biertje bij de heks en dekken daarna buiten een tafel. We kokkerellen er op los met de brandertjes en toveren heuse menu's op de borden. Saul komt nog even kijken of alles goed gaat. Hij wordt overladen met complimenten. Als het gaat schemeren creeëren met wat meubels twee slaapplekken. Wat een verrassend einde van de dag! Maar het voelt eigenlijk prima zo.