Dag 4: Anzánico- Zuera : 89 km (274) Hoogtemeters 439.

Het heeft vannacht erg hard geregend. Na een karig( dat dan weer wel, verzorgd door moeder Maria ) ontbijtje met ieder4 stukjes geroosterd brood van 1 cm. dik en 5 cm doorsnede, een bakje jam en koffie, vertrekken we in onze regenkleding. Als we nét het dorp uitrijden begint het ook nog eens te onweren. We fietsen maar gewoon door. De route slaat af naar een voormalige spoorbaan. Modder, kuilen met water en grote keien maken het bijna onmogelijk om er te fietsen. Het laatste stuk moeten we lopend omhoog. Maar al dat ongemak zijn we snel vergeten als we een fantastisch uitzicht krijgen op een indrukwekkende stuwdam tussen 2 steile rotsen. Een paar kilometer verder wacht ons weer veel moois. Een prachtig kronkelende rivier met machtig omhoog rijzende bergen bij Murillo da Gállego. Een mank lopende vale gier proberen we op de foto te zetten, maar hij ( of zij) is ons toch te snel af.

Om elf uur komt er onverwacht een restaurant in zicht. We hebben nog veel honger en bestellen een heerlijke baguette met ham en kaas + koffie. Inmiddels is de zon weer doorgebroken. Dat maakt de beleving nog een stuk mooier. We kijken wat rond in het fraaie stadje Ayerbe. We bezoeken nog even een prachtig kerkje met mooie fresco's . Het landschap is nu ineens veranderd.

We rijden ontspannen verder door een prachtig golvend landschap. Bij- opnieuw- een stuwdam eten we ons laatste brood van gisteren. De lucht betrekt en al snel moet de regenkleding weer aan. Het valt gelukkig mee en ontspannen fietsen we verder door een verstild landschap , waarin we geen enkele menselijke activiteit waarnemen. De laatste 30 km gaan door eindeloos landbouwgebied met mooi begroeide bermen en over de voormalige hoofdweg naar Zaragoza.

We vinden al snel een hotel, maar geheel conform onze vorige ervaringen spreekt hier niemand ook maar een enkel woord behalve Spaans. En bovendien zouden onze fietsen buiten moeten blijven staan. Dus zoeken we verder en vinden een kamer in een hostel voor 40 euro. Het avondeten bekomen we in een soort tapasbar. Ook deze ober spreekt geen woord buitenlands. We wachten dus maar af wat ons wordt voorgezet. Het is wél goedkoop , maar het valt niet mee. In de er op volgende nacht ondervinden we een aantal vervelende problemen van het fantasieloze avondmaal. In ons hostel worstelen we weer eens met WiFi. Dat werkt nog steeds overal niet perfect.